Zeliha Abhairova

Zeliha Abhairova, 71 yaşında, Arsen Abhairov’un annesi

Qurman, Alabaş Qoñrat köyü / Oktabr köyü, Krasnogvardeysk ilçesi

Oğlu Rusya’da 13 yıl yüksek güvenlikli cezaevinde hapis cezasına çarptırıldı

«Hiçbir zaman yaptıklarından utanmadım»

Zeliha, 14 Şubat 2019 sabahı erken saatlerde kendi evinde neler olduğunun tam farkına varamıyordu. Neden Rus güvenlik güçleri burayı basıyor, neden oğlu Arsen’i terörizmle suçluyorlar? O an Zeliha’nın aklı dehşete kapılmış torunlarındaydı. Torunlar için duyduğu korkudan tansiyonu yükselmiş, hipertansif kriz geçirmişti. Sağlığı tehlikede olmasına rağmen kolluk kuvvetleri doktorların Zeliha’yı ziyaret etmesini engellediler. Oğlu Arsen ise bir annesinin, bir savcının yanına koşup durdu. Savcı onu protokolü imzalamaya zorluyordu, Arsen de sonunda imzaladı, çünkü tek istediği kolluk kuvvetlerinin bir an önce evlerini terk etmesi ve doktorların annesine yardım etmesiydi.

Zeliha sıklıkla oğullarının çocukluğunu anıyor. 1993 yılında, Sovyet yetkililerin 1944 yılında ailesini sürgün ettiği Özbekistan’dan Kırım’a döndü. 90’lar çok kolay zamanlar değildi. Yarımadada Kırım Tatarları için iş yoktu, para hiçbir şeye yetmiyordu. Ama Zeliha’nın kayınvalidesi ona bir inek ve bir buzağı hediye ederek durumlarını kurtardı.  Onların sayesinde aile uzun yıllar boyunca süt ürünleri satarak küçük de olsa gelir elde edebiliyordu.

Zeliha, oğlunun derslerine iyi çalışan, öğle yemeklerini ve hatta bazen oyuncaklarını bile kendi satın alan çok bağımsız bir çocuk olduğunu gülümseyerek hatırlıyor. Arsen’in büyüyünce nasıl bir insan olacağı konusunda hiç endişelenmedi, çünkü o zamanlar bile oğlu ona büyük destek oluyordu. Fakat babalarının 90’larda ayrılmalarına neden olan alkol düşkünlüğünün oğullarına miras kalıp kalmayacağından çok endişeleniyordu. Oysa Arsen kendini ve varoluşunun anlamını İslâm’da bulmuş, namaz kılmaya başlamış ve imanı güçlü bir kızla evlenmişti. Arsen ile Azize’nin biri kız biri erkek iki çocukları dünyaya geldi. Zeliha için torunları gerçek bir mutluluk; doğumlarından beri onlara büyük bir sevgiyle bakıyor ve şimdi oğlu bir Rus hapishanesindeyken Azize’nin onları büyütmesine yardımcı oluyor.

Zeliha, Arsen’in suçsuz olduğundan bir an bile şüphe etmedi. Emin bir şekilde «İnsanlara iyilikten başka bir şey yaptığı yok. Hiçbir zaman yaptıklarından utanmadım» diye anlatıyor kadın. 31 Ekim 2020’de, mahkeme kararından birkaç gün önce, doğduğu köyde tek başına bir protesto eylemi yaptı. Arsen’in fotoğrafını bir postere yapıştırıp üzerine «Benim oğlum terörist değil» yazdı. Bu nedenle polis Zeliha’yı gözaltına alarak protesto gösterisi prosedürünün idarî olarak ihlal edildiğine dair bir tutanak hazırladı. Mahkeme kadını suçlu bulup 10.000 ruble [~116$] para cezasına çarptırdı ki bu neredeyse emekli maaşının tamamı demekti.

3 Kasım 2020’de Arsen Abhairov, Rus mahkemesi tarafından maksimum güvenlikli bir cezaevinde 13 yıl hapis cezasına mahkûm edildi. Şimdi de Kırım’dan ve ailesinden neredeyse yedi bin kilometre uzakta, Ulan-Ude şehrindeki 8 numaralı cezaevinde tutuluyor. Bu yıl 39 yaşına girecek olan siyasî mahkûm, bu sürenin beş yılını esaret altında geçirdi.

Zeliha, Akmescit’teki Kırım Mühendislik ve Pedagoji Üniversitesi’nde temizlikçi olarak çalışmaya devam ediyor ve yakında Arsen’in serbest kalacağına inanıyor. Oğlunun onu her zaman mektuplarla neşelendirmeye çalıştığını söylüyor. Umudunu kaybetmesin diye ona «Annem, Allah’ın izniyle evimizde tekrar buluşacağız» diye yazıyor. Zeliha da buna tüm kalbiyle inanıyor.