Altay Kerim

Şair ve yazar.  Çağdaş Romanya Türk-Tatar edebiyatının önde gelen temsilcilerinden .

(13 Mart 1937, Musurat – 3 Mayıs 2006, Köstence )

Anası Hacımelek Anadolu’lu (Tokat’tan) idi, babası Faik, Mecidiye Medresesinde okurken, ailesinin hayat mücadelesine omuz vermek zorunda kalıp, Medresenin ancak dört sınıfına devam edebilmiş bir çiftçiydi.

Altay ilk ve orta okulunu kendi köyünde okudu. 1956 yılında Köstence öğretmen okulundan mezun oldu. Bir yıl Musurat’ta öğretmenlik yaptı. 1957–1962 yıllarında Bükreş’te Türk filolojisi tahsili gördü. On yıl Kubadin lisesinde, ardından Costineşti (Mancapınar) köyünde öğretmenlikten sonra 1976 yılında Romen Radyo–Televizyonu Türkçe bölümüne çevirmen olarak alındı. Sırasıyla spiker, programcı, muhabir, 1989 devriminden sonra 1997 yılındaki emekliliğine kadar da bölüm başkanı olarak çalıştı.

Altay Kerim’in gazete ve dergilerde röportajları, hikâyeleri yayınlandı.

1984 yılında bazı hikâyeleri “Kâniye” adlı ilk kitabında bir araya getirildi.

1996 yılında kızı Leylâ Kerim ile birlikte bir Tatarca–Türkçe –Romence sözlüğü (Dictionar Tatar – Turc – Român) çıkardılar. 1997–2000 yılları arasında Altay Kerim, Romanya Tatar Türkleri Demokrat Birliğinin yayın organı “Karadeniz” gazetesinin başredaktörlüğünü yaptı. 2002 yılında bir Romen Şiiri Antolojisi – çeviriler kitabını hazırladı. 2006 yılının Şubatında “Tenekeci Şamil” adlı son kitabı yayınlandı.

Kaynak: Dobruca Hikâyeleri – Saim Osman Karahan (Kırım Türkleri Kültür ve Yardımlaşma Derneği Yayınları, İstanbul, 2011)