• Anasayfa
• Güncel Olaylar
  • Kırım
  • Diaspora
  • Dünya
• Kültür/Sanat
  • Edebiyat
  • Müzik
  • Resim
• Eğitim
• Hukuk
• Internet
• Yayınlar
• Sürgün ve Soykırım

HABER ARA

-- Tüm Kategoriler -- Güncel Olaylar —  Kırım —  Diaspora —  Dünya Kö?e Yazylary MAGAZİN Kültür/Sanat —  Edebiyat —  Müzik —  Resim Eğitim Sağlık Hukuk Internet Yayınlar Sürgün ve Soykırım Köşe Gelişmiş Arama

Kırımlıların Halası

Dedeleri Kırım’dan hicret eden Fazilet Olcay, 18 Kasım 1926 tarihinde Eskişehir’de doğdu.

 

Derneğimiz eski başkanlarından Ali Kemal Gökgiray Fazilet Hala’nın dayısıydı. Fazilet Olcay, Gökgiray’ın teşviki ile “Kırım Davası” içinde yer aldı. Kırım Derneği ve Emel Kırım Vakfı’nın en faal destekleyicilerinden oldu.

 

İstanbul Kırım Derneği’nin en önemli maddi destekçilerindendi.

 

Türkiye’de yaşayan Kırımlıların teyzesi, amcası çoktu ama “hala”sı bir taneydi. Büyük küçük herkes kendisine “hala” olarak hitap ederdi.

 

Kırım ile ilgili yapılan her toplantının, tepreçin, merasimin katılımcısı oldu.

 

İstanbul Kırım Derneğinin yayın organı Bahçesaray Dergisi’nde yazıları yayımlandı. Kırım dışında yaşayanlara hitaben bir yazısını şöyle bitiriyordu : KIRIM, VATAN DEMEK, HAYAT DEMEK, GÖRMEK GEREK.

 

Eğitimin Annesi

 

Ömür boyu Kırım Tatarlarına destek veren Fazilet Olcay, İstanbul’da iki okul açtı. İstanbul Zeytinburnu’nda bulunan okul Fazilet Olcay’ın rahmetli ağabeyi anısına Kırımlı İsmail Rüştü Olcay adını, İstanbul Pendik’teki okul ise Kırımlı Fazilet Olcay Anadolu Lisesi adını taşıyor.

 

Fazilet Olcay ayrıca Kırım’da faaliyet gösteren Karasupazar bölgesi Zuya Kırım Tatar Milli Mektebi ve Akmescit - Kamenka Kırım Tatar Milli Mektebine maddi yardım sağladı. Kırımlı Fazilet Olcay Anadolu Lisesi Kamenka Kırım Tatar Milli Mektebi ile, Kırımlı İsmail Rüştü Olcay Lisesi de Zuya Kırım Tatar Milli Mektebi ile kardeş okul oldu.

Fazilet Olcay, açtığı okullarla ilgili “Bir çocuğum yok, yüzlerce çocuğum var… Ne mutlu bana! Bizler birer yuva yaptırdık; ama bu güzel binaların okulların gerçek bir öğretim yuvası olması öğretmenlerimiz ve burada eğitim gören öğrencilerimizin elinde. Bizler birer vesileyiz…” demişti.

 

17 Mayıs 2010 günü bir ev kazası neticesinde hayata gözlerini yumdu. Acı bir tesadüf eseri uğruna bir ömür harcadığı Kırım Tatarlarının soykırıma uğratıldığı gün olan 18 Mayıs’ta toprağa verilecek.